Nork amatatu eban gure barneko ohiua?
Ixilean arnas hartzenozu gabeko argipean, ilunpean.
Negar itxea ya ikusite dao, leku guztietan, une orotan.
Telebistan gure sentimenak gastetan dire,
ya eztait barreitxen Cuñao in bez.

Zulo baltzean ezin da ikusi,
etzaitez geldi hantze beti, ezin de bizi.
Bertan eon biarda, ikasteko, ikusteko,
bizitzan ain pozik ezten, nola garen.

Zuri ta baltzeko sokaren erdien eskegite gaude,
jaio izan bez, sabelean sartzen garanetik.

gora, gora ingot, bai gora,
aurrera iten, nire barneari begiratzen.

gogoak, bildurrak, grinak,
barrun jotzen dabe bizitza.